Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych po dolinach rzecznych autora:

Skowronek polny (Alauda arvensis) nieodmiennie kojarzony jest z wiosną na polach i łąkach, gdzie rozbrzmiewa jego trelowo-fletowo-rozbiegana piosenka. Faktycznie wśród ptaków jest jednym z lepszych śpiewaków potrafiąc utrzymać refren przez kilkadziesiąt

minut. Od takiego śpiewu można by się spodziewać również bardzo napuszonego wyglądu, okazuje się jednak, że to szaro-czarno nakrapiany brązowy ptak wielkości kosa. Charakterystycznie biały ma jedynie brzuch. Kolory ochronne spowodowane są naziemnym gniazdowaniem. Można by pomylić go z lerką, ale ta zawsze związana jest z jakimś pobliskim drzewem na którym śpiewa, a dzierlatka ma czubek na głowie i podobnie jak lerka wybiera tereny zdecydowanie bardziej suche od skowronka.

Można by powiedzieć, że nie wyobrażamy sobie polskiego pola uprawnego bez skowronka, a jednak potrafimy już poczynić takie zmiany w ekosystemach pól uprawnych, że można znaleźć wielokilometrowe strefy pozbawione śpiewu skowronka.