- Jesteś tutaj:
- Start
- Archiwum
- Szczegóły
- Kategoria: Archiwum
- Odsłony: 1996
Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:
W jeziorze w cichej zatoczce gdzieś na końcu powierzchni wody słychać czasem głos jakby tonącej młodej kobiety. Kokoszka wodna to ptak nieco mniejszy od kaczki podobny do powszechnie znanej łyski. Obie są chruścielami przez to są krewniakami derkacza, wodnika i żurawia zarazem. Podstawową między nimi różnicą widoczną z daleka jest białe czoło łyski i czerwone kokoszki, dodatkowo kokoszka ma białawą spodnią część kupra. A jak mówią we wsi ”kokoszka lubi mieć sucho, a łyska trzymie kuper w wodzie”
- Szczegóły
- Kategoria: Archiwum
- Odsłony: 2567
Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:
Wierzbą krzewiastą bywa czasem nazywany jeden z podgatunków wierzby witwa (wierzba wiciowa) jednak zasadniczo wierzba krzewiasta jest określeniem formy jaką przyjmują różne gatunki z rodzaju Salix. Drzewem nazywana jest roślina, u której wszystkie bądź niemal wszystkie zdrewniałe konary wyrastają z pierwszego nazywanego pniem. Krzew natomiast ma wysokość przynajmniej 50 cm, bo poniżej to są już krzewinki. U krzewów prowadzący pęd, który mógłby zostać pniem szybko zamiera, a z pąków śpiących wyrastają konary, które właściwie go "zagłuszają" odbierając możliwość rozwoju pnia. Większość gatunków wierzb jest na tyle elastycznymi, że potrafi rozwinąć zarówno formy krzewiaste jak i drzewne zależnie od warunków siedliskowych. Oczywistym jest, że w przypadku kruchego drewna jakie czasem mają wierzby w zwarciu wykształcają wysokie krzewy bądź nawet drzewa tworząc łęgi natomiast w otwartym terenie rzecznych wysp, podmokłych łąk, mokradeł, trzcinowisk można spotkać zaokrąglone w swoim pokroju wierzby krzewiaste.
- Szczegóły
- Kategoria: Archiwum
- Odsłony: 1655
Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:
Dzięcioł średni jest dość ruchliwy w porównaniu do kuzynów, a przez to sprawia wrażenie chwilami szalonego ptaka. Obserwując go bez ruchu możesz mieć wrażenie, że co chwile płoszysz go mrugnięciem oka. Jeżeli uda mu się zatrzymać na chwilę w jednym miejscu, a tobie zawiesić na nim obiektyw lub lornetkę, to poznasz go po tym, że w porównaniu do innych zbliżonych wielkością dzięciołów pstrych czyli czarno-białych czerwoną czapkę ma na całej głowie. Podobną czapkę ma też dzięciołek, ale ten bytuje w innych środowiskach, a do żerowania wybiera głównie krzewy i cienkie gałązki. Średni natomiast często preferuje wyższe partie koron drzew. Dodatkowo od innych dzięciołów różni się też nieco beżowym bądź żółtawym spodem, który jest kreskowany. Taki sam spód ma dzięcioł białogrzbiety, ale białogrzbietowi czarny pasek policzkowy nie łączy się z dziobem to subtelna, ale podstawowa cecha do ich rozróżnienia.
Średniak podobnie jak wiele innych dzięciołów na swoim terenie ma kilka miejsc nazywanych czasem kuźniami, w których rozkuwa bukiew, orzeszki laskowe bądź żołędzie zimą. W sezonie zielonym natomiast żywi się głównie owadami, a że ma nieco bardziej miękki dziób od innych dzięciołów, więc często zbiera owady z kory i jej załomków nieco rzadziej kując.
- Szczegóły
- Kategoria: Archiwum
- Odsłony: 1954
Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:
Łęg wiązowo - jesionowy, jeżeli rośnie na terenie płaskim przyjmuje strukturę i estetykę podobną do olsu bagiennego, który w przypadku zalania tworzy liczne niewielkie wysepki wokół jesionów, a przez owe wystające ponad ziemię nasady korzeni przypomina wyglądem nawet południowo azjatyckie dżungle. Zwykle jednak możesz go spotkać na stokach jarów i wąwozów w pobliżu bagien i na skraju niewielkich dolin rzecznych, a wręcz genetycznie bywa tam przez niektórych przypisywany do zajmowania siedlisk między często zalewanymi łęgami, a niemal nigdy nie zalewanymi grądami.
Osobiście często mam do czynienia z tym łęgiem, kiedy zwiedzam doliny małych rzek i wąwozy mojego regionu i zwykle wtedy trzeba się gimnastykować na stromych stokach lub skarpach. Poza tym jest to las wielogatunkowego drzewostanu, bo możesz tu spotkać klony, dęby, brzozy, chwilami pojedyncze drzewa iglaste, jarzębinę i oczywiście wiązy z jesionami, chociaż bywa, że jesionów jest niewiele na korzyść dębów i klonów,
- Szczegóły
- Kategoria: Archiwum
- Odsłony: 1267
Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:
Łąka ostrożeniowa, właściwie nie mam tu na myśli, żadnego konkretnego zbiorowiska, ale wszelkie ekosystemy łąkowe, murawowe i inne trawiasto-podobne, występujące w dolinach rzecznych, a na niewielkich wzgórkach latem czerwieniejące lub różowiące się kwiatami ostrożeni, a chwilami również ostów. Łąki niezbyt często koszone, prawdopodobnie raz w roku, nawożone organicznie np. gnojowicą i zawsze na niewielkich wzgórkach w stosunku do sąsiednich łąk zajętych przez wyczyńce, śmiałki i trzęślice. Wzgórek taki daje zwykle różnice poziomu 0,5 do 1,5 metra, a kwiaty ostrożeni często mogą oglądać rzekę lub rzeczkę. Co prawda zwykle dosyć to kłujące miejsce, ale warto je odwiedzać ze względu na urodę takich zakątków.
- KLEŃ - (Squalius cephalus) - (kleń, chub, cacho castaña, der döbel, döbel angeln, fisch döbel, karpfenfisch döbel, cá bóng)
- KIEŁB KESSLERA - (Romanogobio kesslerii) - (gudgeon pin, krkuša, თევზი, COBIUS in capite, lavlandet elv, zemljišče mrena, ponty)
- KACZKI SPOD SANDOMIERZA - (anas urbaningrum, anas younus, oregon ducks, Anseroformaj, νησίδες, プランジ, garganey, björnbär)
- JASKÓŁKI - (Hirundo rustica, Delichon urbicum, Riparia riparia)
Koszyk
Zaloguj się
Newsletter
Gościmy
Odwiedza nas 843 gości oraz 0 użytkowników.