Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych po dolinach rzecznych Sobowca:
Samce trznadli są żółtawozielone niewiele większe od wróbla i najczęściej podrywają się z ziemi. Spiewa na niewielkiej wysokości drzewach, krzewach a nawet ziołoroślach i głos jego gwizdem swoim przypomina 9 Symfonię podobnie jak głos ortolana. Właściwie myślę, że autor właśnie od tych ptaków mógł pożyczyć kilka owych charakterystycznych nut. To seria dźwięków w tej samej tonacji zakończona wyższym u ortolana i niższym u trznadla. Takie właśnie są Emberiza.
Apodemus flavicollis jako mysz leśna jestdość powszechnie spotykanym gryzoniem leśnym, którego podstawowym siedliskiem są lasy liściaste i mieszane. Związane jest to z dietą, w której preferuje owoce leśne, ale nie unika ziół czy płodów rolnych, dlatego zamiennie można ja spotkać w zaroślach liściastych z udziałem młodych dębów lub leszczyny, a przy tym należy do gryzoni chętnie zimujących w sąsiedztwie człowieka.
Zimorodek (Alcedo atthis) natomiast jest niebieską piszczącą smugą, która spłoszona przez ciebie przefruwa nerwowo między swoimi punktami łowienia ryb. Oprócz niebieskiego jasno plamkowanego wierzchu ciała ma także czerwony spód, masywną głowę i długi jak na jego wielkość dziobek. Jako ptak wielkości wróbla skacze łowiąc ryby tuż pod wodą zanurzając się do 50 cm głębokości.
